Powrót Hoshi marnotrawnej...

Witajcie, moi drodzy!

No cóż... Nie mam pojęcia, jak zacząć, więc zacznę od przeprosin i wyjaśnień.
Przepraszam wszystkich za to, że zniknęłam na tak długo bez żadnego słowa wyjaśnienia. Zdaję sobie sprawę z tego, że zachowałam się źle. Pewnie wszyscy się zdenerwowaliście, a w dodatku niektórzy z Was mogli się martwić. Przepraszam Was za to najmocniej z całego serca i mam nadzieję, że kiedy Wasza złość na mnie minie, będzie w stanie mi wybaczyć. No a przynajmniej część z Was.

Co do wyjaśnień, od zawieszenia bloga w moim życiu bardzo dużo się stało. Dziesięć dni po tym poście zmarła bardzo ważna dla mnie osoba i bardzo długo nie mogłam się po tym pozbierać. W dodatku bardzo szybko musiałam się zmierzyć z egzaminami gimnazjalnymi, poprawianiem ocen na dobre świadectwo i problemami z przyjaciółmi. Potem były wakacje, podczas których chciałam zregenerować siły i wrócić do pisania. Co mnie powstrzymało? Trzy rzeczy.

Po pierwsze wakacje okazały się za krótkie na całkowite odreagowanie i zanim się spostrzegłam był już sierpień, a raczej jego końcówka.

Po drugie po kilkumiesięcznej przerwie zwyczajnie nie byłam w stanie napisać czegokolwiek związanego z SK. Po prostu faza przeszła, a ja straciłam jakąkolwiek motywację czy też wenę.

Po trzecie zwyczajnie się bałam. Byłam przerażona jak cholera powrotem i tym, że usłyszę od Was mnóstwo gorzkich słów, z którymi zwyczajnie nie byłabym w stanie się zmierzyć.

Teraz jest inaczej. Czuję się zupełnie inaczej niż te ponad pół roku temu. Ostatnie, licealne przeżycia sprawiły, że stałam się trochę silniejsza. Dlatego też nie boję się stanąć przed Wami poraz kolejny i powiedzieć Wam to wszystko.

Czemu zawracam Wam głowy tą notką? Cóż... Prawda jest taka, że ostatnio coś we mnie drgnęło w kierunku SK. Co prawda już od dłuższego czasu myślałam nad powrotem, ale ostatnio to pragnienie stało się wyjątkowo mocne. Poza tym jest wiele rzeczy, które chciałabym odreagować, a nowe pokłady weny powstałe po ponownym przeczytaniu MW sprawiły, że chciałabym dokończyć tę historię. Za wszelką cenę.

Ren: Sprawy emocjonalne przedstawiają się mniej więcej tak. To teraz przejdźmy do konkretów. Rozdział dwudziesty, z racji na to, że kończy konkretną część opowiadania, pojawi się już w ten weekend. Przed zawieszeniem był praktycznie skończony, więc nie wymaga zbyt wiele pracy. Co do dalszych, najpewniej trzeba będzie na nie poczekać. Ile? Tego do końca nie wiadomo. Najpewniej wszystko od dwadzieścia jeden w górę pojawi się najwcześniej za miesiąc, kiedy Hoshi zdąży to ogarnąć. Jeśli chodzi o Zakazane Braterstwo, ono również zostanie zakończone. Tym nie musicie się martwić. W sprawie drugiego bloga, Serca Szamana, trwają jeszcze głębokie rozmyślania, więc jeszcze nic w jego sprawie nie jest pewne. Na razie skupimy się na zakończeniu Mapy Wybrańców.

Dziękuję, Ren. Jeśli chodzi o Wasze blogi, to nadrobiłam, aczkolwiek nie skomentuję. Będę to robić od teraz po prostu na bieżąco. A jeśli chcecie podać mi jakieś inne adresy, które nie są zapisane u dołu, to śmiało. Chętnie dodam, przeczytam, zostawię komentarz.

To tyle z mojej strony. Liczę na to, że jeszcze ktokolwiek będzie chętny dowiedzieć się, jak zakończą się losy Wybrańców i ich przyjaciół, a także Wybawców.